Wednesday, December 31, 2014

આંધળી દોડ...


ચાલતા ક્યાં આવડતું મને, દોડની રમત જીતતો ગયો..
હારેલી જ હતી જીવન રેસ, મેડલોની હાર કરતો ગયો...

મંજીલને પામવા છેટ, આકાશને આરપાર પહોંચ્યો..
એક એક ક્ષિતીજની બારીઓ ખખડાવી શોધતો ગયો...

જગદીશની પ્રત્યેક બનાવટથી લઇ એક એક કણમાં..
દરિયાના ઉંડાણે અટક્યા, જરાક આગળ હું ખોદતો ગયો...

વારસદાર હતો, ઋષિ અને કૃષિ સંસ્કૃતિનો હકદાર..
જંગલો મટાડ્યા, જંગલોની ઇમારતો ચણતો ગયો...

હતીજ આંધળી દોડ એની આ જગતની ઝંજાળોની,,
જીવનનો રંગ ભૂલી બેરંગ દુનિયામાં દોડતો ગયો...jn

Thursday, December 25, 2014

તને શું થાય છે....

આજ કેમ આમ થાય છે જે જુઓ રીસાય છે..
વાતમાં માલ નથી, વાતનું વતેસર થાય છે...

સાગરે માછલીઓ સામે જંગ છેડ્યો છે..
કિનારે મછવારાના ટોળા ઉભરાય છે...

વસંતને શું વાંકુ પડ્યું છે વાયરા સાથે..!
સુગંધની હડતાલ વાયરામાં જણાય છે...

આકાશે કરી છેડતી ઓલી ધરાની..
એટલે જ ક્ષિતીજ આમ અકળાય છે...

યમરાજ પણ આમ ટુટીયું વાળી બેઠા..
જ્યાં જુઓ ત્યાં 108 દોડાવાય છે...

હિમાલયના દેવાલયો ખાલી દેખાયા..
હાલતે ને ચાલતે બરફનું યુદ્ધ છેડાય છે...

આવાને આવા કાવાદાવા છે જગતમાં..
તમારાય હોઠ ઇર્શાદ...કહી મલકાય છે...jn

આપશોને...!!


સાથે ના ચાલી શકો તો અહેસાસ આપજો..
મારામા હોવાની નિશાની કોઇ ખાસ આપજો...

જીવી ગયા અમે તો ચાર પળમાં જન્મારો..
અટકી જાય જગત, ઉધારા પણ શ્વાસ આપજો....jn

બોલ સાચુને...


આજેય મારીજ યાદોમા રહે છે..
એકલતામાં મારી હિબકા ભરે છે..

કોશીશ બહુ કરે છે અળગા રહેવાની,,
આંખોમાંથી શ્રાવણ ભાદરવો ઝરે છે...jn

Thursday, December 18, 2014

હિસાબ.....


ચાલ કાલનો હિસાબ અધુરો છે 
તો બેસ જરા પતાવી લઇએ...
કેમ થોડુંક જમા થશે તો તને વાંધો છે...??
ના પણ મને સંબંધોના 
સરવાળા નથી આવડતા..
એમા ભૂલ આવે તો જગત છૂટે
તોય હિસાબ ના મળે......jn

Wednesday, December 17, 2014

HAPPY ANNIVERSARY...


તારી સાથે...
ચૌદ વર્ષનો આ સહવાસ..
રામ-સીતાનો વનવાસ...

આજેય એમની એમજ છે...
તારા હોઠોની લાલી,
તારી આંખોની લાગણી,
ને મને જોવા વાળી તારી નજર,
અને એક એક ધબકાર 
મારાજ નામની ધબકે છે...
આજના દિવસે શું આપી શકું..!!
આ ધબકાર છેલ્લે સુંધી આમજ 
તારા નામનું રટણ કરતી રહે..
બસ છેલ્લેતો આપણે બેજ 
હોઇશું આ "જગત"માં.....jn

એક થપાટ....


ફરી એકવાર 
તારી સાથેના 
પ્રથમ મિલનની 
એક ઝાંખી 
એકાએક 
પ્રગાઢ આલીંગન 
ને સંવનન કરતી 
અચાનક 
ક્યારેય ના ખીલનારી 
વસંતને વાયરાની 
એક થપાટે 
ચૂર ચૂર કરી નાખી....
આજેય જગતમાં એ થપાટ 
મને સમસમી રહી છે,
એના સોળ નથી દેખાતા...jn

એક તરતી લાશ.....


છોડ્યો જ્યાં હાથ ત્યાં એક સ્મિત રેલાઇ આવ્યું..
બાંધી જ્યાં પ્રિત ત્યાં એક આંસુ છુપાઇ આવ્યું...

બાહોની મળી હુંફ ત્યાં ખુલી ગયું મન..
બસ આજ વિશ્વ અમારું અમને ઝંખાઇ આવ્યું...

લાગી હશે ઉણપ આપને જીવન બાગમાં..
એટલેજ મન તમારું આમ ખેંચાઈ આવ્યું...

આજેય ગળાડૂબ છો એ હકીકતમાં..
આમ અમસ્તા જ મુખ મલકાઇ આવ્યું...

માણ્યા છે અનન્ય લાગણીયોના પૂર..
આંખોમાં આમજ એક બુંદ ઉભરાઇ આવ્યું...

અતુટ કર્યો છે પ્રેમ, બંધન જ આમ દૂરનુ..
તોય જોને મિલન ફરી આમ લખાઇ આવ્યું...

અધૂરાં રહ્યા જગતમાં સૌ અરમાન આપના..
પાદરે કુવાનીર આમ છલકાઇ આવ્યું......jn

જગાડજે મને....

આજકાલ કેમ આમ થાય છે..
ક્યારેય ના થયેલું ઘટાય છે...

રાત આખી પડખા બદલ્યા કરું,,
તમારા વિચારે જાગવાનું મન થાય છે...

તારો જવાબ...

પ્રેમની આ પળો હવે રચાઇ રહી છે..
તારા ભાગ્યે ખુશીની પળો ઘણાઇ રહી છે...

રાહ જો  આ પળોના ઇંતજારની..
જો તારી હાથની લકીરોમાં લખાઇ રહી છે...

ઇશારા સમજીને નાદાન ના બન..
તારી ધબકાર ઇકરારની ચાડી ખાઇ રહી છે...

મારી ગાએલી પંક્તિઓ હરઘડી
એકલતાએ મેદની ભરી ગુનગુનાવી રહી છે...

કેટલી સચ્ચાઇ છે જગતમાં પ્રેમની..!!
તારા જવાબની રાહ જોવાઇ રહી છે....jn

કંગન....

તારા ગાલે પાડી દઉ અધરનું ખંજન..
આંખોમાં આંજી દઉ સ્મરણોનું આંજન...

હ્રદયને બાંધી લઉ એક એક શ્વાસે..
બાહોને પહેરાવી દઉ આલીંગનનું કંગન...jn

છબી અમારી ......


મળ્યો એક કાગળ, તસવીર નઠારી નીકળી..
હ્રદયે હરખ, નયને પાણીની સવારી નીકળી...

દિલનો દાવાનળ પ્રગટ્યો યાદોના ભડકે..
આંસુઓમાં ભળી, ને પછી એકઘારી નીકળી...

સજ્યા હતા ને મઢ્યુ હતુ આખુંએ નગર..
શાહી ઠાઠમાં એ અર્થી શણગારી નીકળી...

સજી સેજ, મઢ્યું પાનેતર, જીવતી લાશ..
અમસ્તા જ આમ યાદોની અલમારી નીકળી...

જાગી એકાએક ઝંખના એવા "જગત"ની..
ચાંપી  હૈયે આમ, છબી અમારી નીકળી...jn

શું કહુ....!!

પણ એટએટલું જરૂર કહીશ..
હમેશા સાથે ચાલીસુ,,
હું થાકી જાઉં તો રાહ જોજે
ને આગળ નીકળી જાઉં
તો તારી ગતિ વધારજે....jn

બોલ તું શું કહીશ..!!


જે મળે એ કહે વાહ જગત વાહ...
એમને હજુ ખબર નથી,, 
એની હકદાર તું છે હું નહી....jn

મિલન...


તને નથી લાગતું 
આપણું આ મિલન 
હવે ક્ષિતીજ બની ગયું છે..

રમત......


કોઇ છે જે મને વારંવાર 
પાસે બોલાવે છે..
પાસે જતાજ કાચીંડાની 
જેમ રંગો બદલે છે...
ક્યાંક મારી લાગણીઓ 
સાથે રમવાનું મન 
તો નહી હોયને..!!...jn

Tuesday, November 25, 2014

Happy New Year. ....


સાગરની ગહેરાઇ ને મોજાનું સાતત્ય..
સરિતાની પાવિત્રતા ને કિનારાનું બંધન...

સુરજની તેજસ્વીતા ને કિરણોની અવિરતતા..
તારલાઓનું ટમ ટમ ને ચંદ્રની શીતળતા...

વૃક્ષોની પરોપકારીતા ને હમેશની નમ્રતા..
હિમાલય જેવો હોંસલો ને એની અડગતા...

આકાશની ઉંચાઇ ને ધરાનું  ઉંડાણ..
અગ્નિની અસ્મિતા ને ઋષિઓની તપસ્વીતા...

આજના નૂતનવર્ષે "જગત"ના સર્વ ગુણો..
આપના જીવનમાં નિર્માણ થાય એવી જગદીશને અભ્યર્થના...jn

જગતનીચાવી...


જગતની લાગણીઓ હવે 
બંધ દરવાજામાં પુરાઇ ગઇ છે...

જગતથી અળગા રહેવાની
અમને હવે ચાવી મળી ગઇ છે...jn

મળી ગયા...


નિકળ્યા હતા તેમની યાદોના 
સહારે એક નવા સાથીની શોધમાં...

મળી ગયા સજીધજીને ફૂલોનો 
હાર લઇ અમને શોધતા રસ્તામાં...jn

મળવાની મજા...


ચોરી ચૂપકે આમ 
મળવાની મજા કેવી હોય છે..
તારામાંજ મારી આ 
ધબકાર ધબકતી હોય છે...

દેખાવ નથી કરતો પણ 
આ રીત છે મારા પ્રેમની..
ભલે ચૂપ રહું પણ જગતને 
આ ખટકતી હોય છે...jn

જગતના લોકો....



બહુ જબરા છે 
આ જગતમાં 
જગતના લોકો 
જગદીશને પણ
બનાવી જાય છે
ધુપસળી તો લે છે
જગદીશ માટે
પણ એની સુવાસ
પોતાને જ ગમતી 
પસંદ કરે છે......jn

ધબકાર .....



દિલ ધક ધક કરે છે તેનો 
મતલબ આપણે જીવીએ છીએ...

દિલ જો ક્યાંક મળે છે તેનો
મતલબ પળ પળ મરીએ છીએ...jn

પ્રેમ....

પ્રેમ એટલે 
તારી ને મારી 
સંવેદનાઓ 
પરાકાષ્ઠાએ 
પહોંચે અને 
તું "તું" ના રહે 
ને 
હું "હું" ના રહું..... 
એકાકાર બની 
જઈએ 
તે એટલે પ્રેમ....jn

કેમ લાગ્યા...

પાનખર હતી ને પાન ખરતા હતા..
કોણ જાણે ઘા ના ઉજરડા કેમ લાગ્યા...!!

પૂનમના ઉજાસે મધદરીએ ભરતી હતી..
તોય કિનારે નીર વળતા કેમ લાગ્યા...!!

વર્ષાની હેલીમાં સરિતાના પુર ઉમટ્યાતા..
છતાં સાગરે મિલન અધુરા કેમ લાગ્યા...!!

અરુણની સવારી મરીચેય માણતો રહ્યો..
ક્યાંકથી ગ્રહણના ઘેરાવા કેમ લાગ્યા...!!

મહેરામણ ઉમટ્યો તો ને કોલાહલ હતો..
ભર મેદનીએ જગતમાં એકલા કેમ લાગ્યા...jn

Sunday, November 23, 2014

એક તરતી લાશ....

છોડ્યો જ્યાં હાથ ત્યાં એક સ્મિત રેલાઇ આવ્યું..
બાંધી જ્યાં પ્રિત ત્યાં એક આંસુ છુપાઇ આવ્યું...

બાહોની મળી હુંફ ત્યાં ખુલી ગયું મન..
બસ આજ વિશ્વ અમારું અમને ઝંખાઇ આવ્યું...

લાગી હશે ઉણપ આપને જીવન બાગમાં..
એટલેજ મન તમારું આમ ખેંચાઈ આવ્યું...

આજેય ગળાડૂબ છો એ હકીકતમાં..
આમ અમસ્તા જ મુખ મલકાઇ આવ્યું...

માણ્યા છે અનન્ય લાગણીયોના પૂર..
આંખોમાં આમજ એક બુંદ ઉભરાઇ આવ્યું...

અતુટ કર્યો છે પ્રેમ, બંધન જ આમ દૂરનુ..
તોય જોને મિલન ફરી આમ લખાઇ આવ્યું...

અધૂરાં રહ્યા જગતમાં સૌ અરમાન આપના..
પાદરે કુવા-નીર આમ છલકાઇ આવ્યું......jn

Sunday, October 12, 2014

happy karva choth....


કડવા ચોથે..
મુજને જોવા કાજ..
તરસે આજ...

જકડ્યો છે મેં..
આજ ખીલેલો ચાંદ..
આવી જાઓ સૌ....jn

હૈયે હામ રાખું છું...


એક એક શ્વાસમાં તમને ધબકતા રાખું છું..
હ્રદયમાં તમારો પ્રેમ ને હૈયે હામ રાખું છું...

મળવાનું તો ક્યાં થતું અને હવે થશે પણ ક્યાં..?
બંધ આંખોમાંજ આપણી મુલાકાત રાખું છું...

તમે ભલે સાથે ના ચાલ્યા આ જન્મારે..
ભવોભવ તમનેજ દુઆમાં માગીને રાખું છું...

તમે કહ્યું હતું બસ એમજ આદત પ્રમાણે..
આજેય સમણાઓનો મહેલ સજાવી રાખું છું..

રાત રોજ ઢળે છે ને જગત પોઢે પણ છે..
તમે આવો તો.! ખુલી આંખોએ જ સુવાનું રાખું છું...

મૃત્યુનો ડર અમને ના બતાવસો હવે..!!
દિલના ખૂણે જ અંતિમધામ બનાવી રાખું છું...

ક્યાં જશો છોડીને આ "જગત" અમારું..!!
તમારી જ લાગણીઓનો પહેરેદાર રાખું છું...jn

જોને હું એ પ્રેમમાં પડ્યો..



પડ્યો પડ્યો જોને હું એ પ્રેમમાં પડ્યો..
કિરણોના સ્પર્શમાં બુંદોની જેમ મારામાં જડ્યો...

છાતીમાં નવી કૂપળો ઉગી..
મનદંડીએ વળી એને સીંચી..
મારામાં હું ના મળ્યો, જોને તારામાં જડ્યો...

મન પર સાસન જમાવી બેઠો..
હ્રદયની ધબકાર દબાવી બેઠો..
ખુબ શોધ્યો, છેવટે એ આંસુઓમાં જડ્યો...

વાયરસ બની સુસુપ્ત હતો..
ચેતાતંતુનું ચૈતન્ય ક્યાં એમાં..!!
નિદાન કરતા રક્તમાં એ હાજરમાં જડ્યો...

મારે કાજ તપ્યો આજ રવિ..
લખવા બેઠા "જગત"માં કવિ..
પંક્તિ પંક્તિએ લાગણીઓમાં જડ્યો...

પડ્યો પડ્યો પડ્યો જોને હું એ પ્રેમમાં  પડ્યો..
કિરણોના સ્પર્શમાં બુંદોની જેમ મારામાં જડ્યો...jn

LOVE IS NOT LIFE....


Facebook માં face બતાવે..
Whatsup માં વાતો કરે...
ખુબ પ્રેમ કરું છું.. તારા વગર 
એક પળ ના ચાલે એમ કેહતો ફરે...

શું ખરેખર આ પ્રેમ હોઇ શકે...??

પ્રેમ થાય એ પહેલા એકબીજાથી
અજાણ્યા હોય છે..
પ્રેમ થયા પછી એમ લાગે 
જાણે વર્ષોની ઓળખાણ છે...
અને પ્રેમ પત્યા પછી પણ ફરી 
એ અજાણ્યા બની રહી જાય છે...
પણ ઘણીવાર કોઇ એકનું જીવન
ત્યાંનું ત્યાંજ ઉભુ રહી જાય છે...

પ્રેમ કરવો...ને પ્રેમ થઇ જવો.. 
એ ભાગ્યની વાત છે...
પણ આ જગતમાં પ્રેમ ફળવો... 
એ એકબીજાની સમજણ 
પર આધાર રહે છે...
માટે જ કહું છું...

LOVE IS NOT LIFE..
BUT PART OF LIFE.....jn

Wednesday, October 8, 2014

સવાર સવારમાં.....


આજ હ્રદય તને મળવા ઉતાવળીયું થઇ ગયું..
ડગલાં જ્યાં માંડ્યા ત્યાં અચાનક થંભી ગયું...

બહુ પ્રયાસ કર્યા પણ આજ જીદે ચડી રહ્યું..
આપી તારા પ્રેમની આણ, ઠરીઠામ બેસી ગયું...

ચારેકોર ચાંદની ને વૈભવનો વરસાદ છે..
એકાએક આજ આકાશ ખાલીખમ બની ગયું...

હાથમાં હાથ ને બાહોમાં તારી બાહો હતી..
નજર કરી ઉંચે, આંખોમાં અજવાળું પેસી ગયું...

આવી સવાર સવારમાં કાંઈક જુની યાદો ને,,
પ્રસ્વેદ બુંદોથી  "જગત"માં ફરી ભીંજવાઇ ગયું....jn

આદત.....


અમને આદત છે તમને જોવાની..
તમને આદત છે અમને તડપાવાની...

શોધતા રહેશો એક દિ' આ જગતમાં..
આદત પડશે જો તમારા વિના રહેવાની...jn

Saturday, October 4, 2014

HAPPY BIRTHDAY....


આજના મંગલદીનની
અઢળક શુભેચ્છાઓ....

બસ માગું આજ ઇશ્વર પાસે...

સાગર કરતા ગહન હોય...
એવું અમારા હ્રદયમાં તમારુ સ્થાન..

આકાશ કરતાં વિશાળ હોય...
એવી અમારી લાગણીઓનુ વટવૃક્ષ..

અસ્ખલીત વહેતી એ સરિતા પ્રેમની..
અમારા બંધનના કિનારામા વહેતી રહે...

આવું જ એક ટંકારેલું જગત આપનું..
જગદીશના જગતમાં મલકતું રહે...jn

HAPPY BIRTHDAY....

પારસમણીનો સ્પર્શ....



અમેતો ખુદ તેજ છીએ 
કોની તાકાત છે બુઝાવાની..!!

પારસમણીનો સ્પર્શ છે 
હવે ક્યાં બીક કાટ લાગવાની...!!..jn

જીવનું શીવ સાથે મિલન...


એક વખત એક આધેડ વયના યુવાન 
માનવને વિશ્વ નિયંતા મળી ગયો..

કંઇક પળો બન્ને અનિમેષ નજરે 
એકબીજાને બસ જોતાજ રહ્યા..
વિશ્વચાલકે એ માનવની તંદ્રા તોડી,
બસ આમ જોયાજ કરીશ કે 
કાંઈક બોલીશ પણ ખરો..!!

શું બોલું..!! તમને જોયા પછી 
બોલવાના હોશજ ક્યાં છે..??
થોડીક ઔપચારીક વાતો ચાલી 
ને અચાનક જગતાત બોલ્યો....
ખુબ ખુશ છું તારાથી...
ચાલ કાંઇક માગ મારે તને આપવુ જ છે...
માનવ એક સંતોષ કારક સ્મિત સાથે બોલ્યો..
હે વિશ્વંભર....
માતાના ઉદરથી લઇને 
અઘોરીના મંદિર સુધીની સફર 
તે જ તો સફળતા પૂર્વક કરાવી છે..

બાળક બની આવ્યો તારા ભરોસે, 
કેટલાના જીવનમાં હર્ષ ભરાઇ આવ્યો..
મારા કાલાઘેલા શબ્દોમાં 
કેટલાય સ્વજનો હરખાતા..
મારા એક એક પગલામાં કેટલાય 
પાપા પગલી કરતાં..
આ....હા....હાહાહા....
મારું એ બાળપણ..કેવું અનમોલ..!

ભણતરની સાથે ઘરના વડીલો 
થકી જીવનના પાઠ શિખતો..
ઉંચાઇ વધતી ગઇ તેમ તેમ ઉમરની 
સાથે સમજણ પણ વધત રહી..
કયારેય ના વિસરાય એવી 
મિત્રો સાથેની અનન્ય યાદો..

યુવાનીની તો શું વાત કરું..!!
સોનેરી સુરજ જાણે ઉગ્યો હોય..
એના એક એક કિરણોમા કેવી 
આહલાદકતા પ્રગટતી..!!
કેમ કરી તને એ અનુભૂતિ કહું..!!

જીવનના ભવસાગરમાં તરવાની 
મજા કેમ કરી વિચારોના વમળમાં વહેવડાઉ..?? 
શબ્દો નથી મારી પાસે..
જેમ જેમ ઉંડાઇ ખેડતો ગયો તેમ તેમ 
એના ઉંડાણને માણતો ગયો..
સંસાર રૂપિ રથના પૈડા અવિરત
દોડતા રહ્યા..
એ રથના મુસાફરો વધ્યાને આનંદની 
લહેરો ભવસાગરમાં ભરતી વધારતી રહી...

જીવનના દરેક તબક્કા 
મારા અનમોલ છે..

હે કૃષ્ણ... હે યાદવ....
તારી જેમજ મારું બાળપણ વિત્યું..
મારી તરુણાવસ્થા ને યુવાની તે 
કરેલાં નિર્દોષ તોફાનોની સોનેરી
પ્રકાશની  કિરણોની જેમજ પસાર થઇ..
પ્રૌઢાવસ્થા તો વળી મારા 
અંશમા વધુ મૂલ્યવાન બની..
અને માનાર્હ પદની તો શુ કહું તને..!!
જીવનના બધાજ રંગો જાણે ભેગા કરી કોઇ છાંટતુ હોય..!!

બોલ હવે જગદીશ તારા આ 
"જગત"ની કોઇ પળો આનાથી 
અનમોલ હોય તો આપ...
સુસ્મિત હળવા એક અવાજમાં
આજ ક્યારેય ના માણેલા આલીંગનમાં
જીવનું શીવ સાથે મિલન થઇ ગયું.....jn

આ એકાંત....


હા સાચી વાત છે, એટલેજ હવે આ એકાંત મને ગમે છે...
એ હજારો તારલા સાથેનો એ વાર્તાલાપ મને ગમે છે...

એ સાગરની લહેરનો સહવાસ મને ગમે છે..
હવે આવુંજ ઉછળતું ને શાંત જગત મને ગમે છે...

નવલા નોરતા....


નવલા નોરતાએ
નવદુર્ગાને નમન..
નવનવ નીશાઓમાં
નવનીત નખરાએ
નાચ્યું નવયૌવન....jn

Saturday, September 27, 2014

સાગર.......


ગરજ્યો અંતર આખું ભરીને  તોય વરસ્યો નહીં...
વરસી મુશળધારે ભલે તું, તોય પલળ્યો નહીં..

સરિતા બની સરતી હતી કુંવારિકા તું રહી..
સાગર ઘુઘવતો હું, ભળીને તોય છલક્યો નહીં...jn

HAPPY NAVRATRI....


નવરાત્રિ એટલે જગત જનની 
જગદંબા પાસેથી શક્તિની 
ઉપાસના કરવાના દિવસો...

મારી અંદર રહેલા મહિસાસુર જેવા 
દુર્ગુણોને હણવાના દિવસો...

ખાઓ પીઓ ને મોજ કરો આવી 
વૃત્તિ ના કેળવતા જગદંબા પાસે
સંસ્કૃતિના સંવર્ધન માટે આંતરિક 
શક્તિઓની પણ ઉપાસના કરીએ...

આપણા સૌના જીવનમાં 
જગદંબાની કૃપા બની રહે અને
સૌના જીવન દૈવી બને એવી 
આજથી શરૂ થતા મંગલ પર્વની
જગતને મારી શુભ કામનાઓ...jn

આનંદની તૃપ્તિ એટલે પ્રેમ..


ઝરમર ઝરમર વરસતો વરસાદ એટલે પ્રેમ.
વસંત સાથે નવી કુપણો ડોકીયા કરે એટલે પ્રેમ...

ગોધુલી ઉડે ને બને એ પાંડુરંગ એટલે પ્રેમ..
મીરાની ભક્તિ ને રાધાની પ્રિતી એટલે પ્રેમ...

વિંધાયેલી વાંસ તોય અંતરમાં મીઠાસ એટલે પ્રેમ..
કિનારા છલોછલ ને અંતરમાં પ્યાસ એટલે પ્રેમ...

બંધ આંખે કાનમાં થતું મીઠું ગુંજન એટલે પ્રેમ..
ભરી મેદનીએ તાલબધ્ધ પડતો સૂર એટલે પ્રેમ...

પરમાનંદ નીજાનંદ... આનંદની તૃપ્તિ એટલે પ્રેમ..
"જગત" આખું પ્રેમ કરવા જેવું લાગે, તે એટલે પ્રેમ....jn

Tuesday, September 23, 2014

મોત'' આવે ને વારી જાઉ..!!


હતો જનમ જનમ નો તરસ્યો હું..
સરિતાને જાણે ઉર મા સમાવી જાઉ…!!

અરુણની સવારી સાથે ઉગેલો હું..
કદાચ સાંજ ઢળે અસ્ત થઇ જાઉ…!!

ખિલેલો એ તારા પ્રેમની વસંતમાં હું..
પાનખર આવતા ક્યાંક ખરી જાઉ…!!

પ્રભાતે ઉગેલુ એ તાજુ પુષ્પ જેવો..
સાંજ ઢળતા કદાચ મુરજાઇ જાઉ…!!

આજ સુધી સમણાઓને સાકારીત કર્યા…
સમય સાથે લડતા ક્યાંક હારી જાઉ…

જિંદગીને જીવી છે ખુબ પ્રેમથી…
ક્યાંક યમરાજ આવે તો ડરી જાઉ…!!

કેમ કરી કહું આ "જગત"ને.. ફરી મળીશુ..!!
કોણ જાણે કાલે ''મોત'' આવે ને વારી જાઉ..!!..jn

કેમ કરી રહીએ..!!


દીવાના છીએ તમારા ના કેવી રીતે કહીએ..!!
પ્રેમ કરીએ છીએ એકરાર કેવી રીતે કરીએ...!!

નથી સહેવાતો આ વિયોગ, કેમ કરી સહીએ..!!
અમારું તો જગત જ તમે, કેમ કરી રહીએ..!!..jn

મારી ચિંતા.....


તેં આપેલા ઘા આજેય તાજા રાખું છું..
તેં કરેલો પ્રેમ આજેય સજાવેલો રાખું છું...

જાણું છું, મને ઉની આંચ પણ ના આવે,,
મારા માટે તું આજેય બાધાઓ રાખું છું....jn

Friday, September 19, 2014

જગત" તો તારામાં જ છે.....


તને એમ કે આકાશમાં 
વાદળ ઘેરાય છે..!! 
પણ એ ખોટી છે તારી સોચ...

તને એમ કે આકાશે 
વિજળી થઇને દીલ ધબક્યું..!!
અરે દીલમા તો હું જ છું...

તને એમ કે ગર્જન થાય
આકાશમાં ને દીલ બોલે..!!
હું જ તો બોલુ છું એમા...

ચાર બુંદો રીમઝીમ કરે
અને તને લાગે 
હું મળવા આવ્યો..!!

અરે કેવી ગાંડી છે તું..!!
"જગત" તો તારામાં જ છે..
તો મળવાની વાત જ ક્યાં..??..jn

મળી ગયું આખું જગત....


એકાદ મીઠો ઠપકો મળી જાય હસતાં હસતાંમાં...
આ અનપઢને પ્રેમ થઇ જાય આમ અમસ્તામાં..

   ટકરાઇ ગયા અમે એમનેવરસતી વર્ષામાં..
મળી ગયું આખું જગત અમને  આમ રસ્તામાં..jn

Thursday, September 18, 2014

મધુરજની.....


પેલો પહોર રેનનો ને દીવડા ઝળહળ ઝળકે..
પિયુ ફાંકડો મલકાય ને નવોઢા મનમન મરકે...

બીજો પહોર રેનનો ને નયનો પટપટ પટકે..
ઉતાવળી થી મનદંડી ને વાલમ ઝરમર છલકે...

ત્રીજો પહોર રેનનો ને દીવડા શાખ ભરે ભડકે..
ધણ જીતી, ધણી હાર્યો ને ચાંપ્યો હૈયે ધકધક ધબકે...

ચોથો પહોર રેનનો ને કુકડા કાગ મોર ટહુકે..
શુરે સંભાળી પાગ ને કાંચળી ચડે ચુડી ખનખન ખનકે...

પાંચમો પહોર દિનનો ને સ્ત્રીની નજરું દરવાજે અટકે..  
ડોકમાં લટકે હાર ને મન પિયામાં હરપળ ભટકે..

છઠ્ઠો પહોર દિનનો ને પુરુષ આવી બેઠો પાટલે..
મન કંસાર તન ભાણું ને આંખોમાં ઘી ચકમક ચમકે...

સાતમો પહોર સાંજનો ને ધણી શેરીએથી સરકે..
લાવે ફળો ભરી ટોપ ને નજરું ધણની ડબડબ ડબકે...

આઠમો પહોર સાંજનો ને જગત પોઢે તારા ચમકે..
ઢળાણા ફરી ઢોલીયા ને નવજોડું મલમલ મલકે....jn

Wednesday, September 17, 2014

શુભ સવાર...


સોળ કળાએ..
શોભે પ્રસન્નભાનું..
ઓસની ઓથે...

લાવી છે આજ..
નવો એ ઉપહાર..
આજની ઘડી...

ખીલ્યા છે આજ..
કાંઈક નવા પુષ્પો..
શુભ સવારે...

કહું છું સૌને..
હ્રદય પૂર્વક હું..
જય શ્રીકૃષ્ણ...jn

હૈયે હામ......


હૈયે હામ રાખું છું..
હ્રદયે રામ રાખું છું..

યાદ જો આવે તારી,,
ઓશીકે બામ રાખું છું...jn

Monday, September 15, 2014

જગત'માં પ્રેમની તાકાત..


બંધ કરીને આંખો તારી છબી બનાવી દઉં…
ને મારા અહેસાસો તારામા ભળાવી દઉં…

તારા હાલને બેહાલ પણ કરી દઉં…
ને વણ જોએ તારા હાલ બતાવી દઉં…

તારા સ્વાસોમા મારા સ્વાસ ને ભરી દઉં…
ને વગર સ્પર્સે મારું આલીંગન કરાવી દઉં…

ભરી મેદની મા તને એકલતા આપી દઉં…
ને એકલતા મા આખો સંસાર સજાવી દઉં…

હજુ નથી જાણતી તું 'જગત'માં પ્રેમની તાકાત..!!!

તારી આંખોમા આંખ નાખી વાત કરી દઉં…
ને તારી આંખોનુ આંસુ મારી આંખમાંથી વહાવી દઉં…..jn

સંબંધમાં સમજણ....


સંબંધોને પણ ભૂખ લાગે છે...
સમય જતા એ પણ સમય માગે છે...

તેમ છતાં જો સંબંધમાં સમજણ હોય..
તો સમય જતા એ વધુ ગાઢ બને છે...jn

Thursday, September 11, 2014

મને કેટલો પ્રેમ કરે છે...??


આજ એ મને પૂછે છે તું
મને કેટલો પ્રેમ કરે છે...??

હવે શું કહું એ ગાંડીને...!!
Ok તો સાંભળ....
તારું આ હ્રદય જગતમાં
ખૂબ વિશાળ છે..
એનું માપ કરવું
એ મારી સમજ બહાર છે..
બરાબરને એ તો...!!
હા એતો છે જ.....
તેમ છતાંય તને મારી યાદ
આવે ને તરત મારો પ્રેમ તારી
આંખોમાં છલકાઇ આવે છે...
હવે તું જ કે આટલા મોટા
હ્રદયમાં પણ તું મારો પ્રેમ
નથી સાચવી શકતી તો
એનું માપ કેમ આપું ...??
આગળ કાંઈ બોલું એ
પહેલાજમને ચૂપ કરી
મારામાં વીંટળાઇ વળી...ને
ફરી આ જગતમાં મારો
પ્રેમ એ છલકાવતી રહી....jn

આદત છે...


અમને તો આદત છે આમ હસતા હસતા જીવવાની...
કમ્બક્ત આંખોને પણ આદત છે ત્યારેજ છલકાવાની...jn

અમને તો આદત છે આમ હસતા હસતા જીવવાની...
કમ્બક્ત આંખોને આદત છે અમારી ચાડી ખાવાની...jn

ઉગતો સુરજ......


અસાંજ પડે આ સુરજ પણ નમે છે..
નમે છે એટલે તો સૌ એને ખમે છે...

નથી છોડતો ક્યારેય એનું તેજ..
લાલ ઉગે છે ને લાલજ આથમે છે...

ક્યારેક કહે ચાલ આજ મન નથી તો.!
બસ દિવસ ને રાત અવિરત ભમે છે...

જાતને બળબળતી રાખે છે ને,,
તારા સાનીધ્યે સૌ તૃષ્ટ થઇ શમે છે...

ભલે રોજ એ આવેને જાય, પણ
જગતને તો એ ઉગતો જ ગમે છે...jn

આંખો....


ઉંચે જોશો તો આંખો અંજાઇ જશે..
નીચે જોશો તો કાજળ રેડાઇ જશે...

સામે જોશો તો આંખો ટકરાઇ જશે..
ત્રાંસુ જોશો તો જગત સમજાઇ જશે...jn

પુરુષ બીચારો બાપડો....

બાયડી એ બાયડી ને 
ભાયડો એ ભાયડો....

ડાયરી એ  ડાયરી ને
ચોપડો એ ચોપડો...

કોયલ એ કોયલ ને
કાગડો એ કાગડો...

જલેબી એ જલેબી ને
ફાફડો એ ફાફડો...

અને બૈરી વિનાનો એ
પુરુષ બીચારો બાપડો....jn

વરસેલો પ્રેમ....


ખુબ કર્યો હશે આ વાદળોએ પ્રેમ..!
એટલેજ આ ભીની સુવાસ આવે છે...

સુવાસ હવે ચાલી ગઇ છે પણ,
વરસેલો પ્રેમ હવે અમને સતાવે છે...

તું ને વરસાદ બેઉ સરખા છો..
એ સાગરનાં નીર ભરે ને તું છલકાવે છે...

તનેતો આમ રોજ રોજ આવવું ને..
મન ભરીને મળવું એ ક્યાં હવે ફાવે છે...

તમારા બેઉમાં એક મોટો ફર્ક છે..
એ આવે છે ત્યારે જગતને મહેકાવે છે...jn

Wednesday, September 10, 2014

અમર થયા હ્રદયે....

છોડી શકો તો છોડો લો આ ધબકાર..
મચી જશે તમારા જીવનમાં હાહાકાર..

ચંદ્રની જેમ સોળે કળાએ સજેલા છો.
પ્રેમનો પ્રકાશ ભરી કોણે કર્યો ચમકાર..??

ખૂબ થઇ હવે ચારેકોર કીર્તિ તમારી..
સાંભળો હવે ડાઘુઓનો જય જયકાર...

માંડ્યો વિસામો હવે અંતિમધામનો..
થઇ રહ્યું વિલીન ના બનો સલાહકાર...

મિટાવી દીધું અસ્તિત્વ હવે જગતમાં..
અમર થયા હ્રદયે આ કેવો સાક્ષાતકાર..!..jn

Monday, September 8, 2014

તુજ આવાની....


આદત પડી ગઇ છે આ સાંજને જોવાની..
બાકી જાણુંજ છું તું હવે નથી જ આવાની...

જોઉં છું ક્યાં સુધી આમ દૂર રહી શકીશ..!!
આ નહી તો આવતા ભવે, તુજ આવાની....jn

એક સત્ય ઘટના...

એક ઘટના વાંચતા વાંચતા
મારા જીવનમાં બનેલી એક
ઘટના નજર સામે આવી...
મારો વારસાગત વ્યવસાય હાર્ડ વર્કનો,
એને લઇ મને કમરમાં બેક પેઇન રહે છે..
મારા એક પિતરાઇ ભાઇ ગાંધીનગર
સીવીલ હોસ્પિટલમાં ફરજ બજાવે છે..
એમને મળી કોઇ નિષ્ણાત પાસે
મારી તપાસ કરાવા ગયો હતો..
અચાનક મારા એક સ્વજન કહી શકું એવા
એક મિત્ર મને મળ્યાં ને ભેટી પડ્યા..
ઔપચારીક વાતો કર્યા પછી મને
જાણ થઇ એમના પત્નીની
અધુરા માસે સુવાવડ થઇ હતી..
તેઓ કોઇ પ્રાઇવેટ હોસ્પિટલમાં
સુવાવડ માટે લઇ ગયા હતાં..
ત્યાં જાણવા મળ્યું કે જોડીયા બાળકો છે
અને એક બાળક મૃત્યુ પામ્યું છે
માતાના ઉદરમાંજ તો ડૉક્ટરે
પ્રયત્ન કર્યા પછી હાથ ઉંચા કરી લીધા..
કાંતો બાળક બચશે કાંતો માતા એમ કહી
ત્યાંથી એમને રજા આપી દીધી હતી..
બસ આટલું કહેતાં કહેતાં એમની
આંખો ભરાઇ આવી..
હું પરિસ્થિતિને પામી ગયો તરત મારા
પિતરાઇને મળી ઝડપથી આગળની
સારવાર ચાલુ કરાવી દીધી..
એમને તાત્કાલિક વિભાગમાં યોગ્ય
સારવાર ચાલુ કરાવી દીધી..
ડોક્ટરોએ પોતાની કુશળતા
વાપરીને માતા અને બાળક
બંનેને હેમખેમ ઉગારી લીધા..
આ દરમિયાન મારે ફોન પર મારા મિત્ર
સાથે વાતચીતનો દોર ચાલુ રહ્યો ને એમનું
મન પણ ધીરે ધીરે હળવું થઇ ગયું..
બે દિવસ પછી હું જ્યારે ફરી હોસ્પિટલ
ગયો ને એમને મળ્યો, ફરી
એકવાર એ મને બાજી પડ્યો..
આ વખતે પણ એની આંખમાં આંસુ હતાજ
પણ આ વખતના આંસુઓમાં ફરક હતો..
મેં મારા આલીંગન માંથી છૂટો
પાડીને એની સામે જોયું...
આજેય એ શબ્દો મારા કાનમાં ગુંજે છે,
એને મને બસ એટલુંજ કહ્યું
ભગવાન કયા સમયે કયા સ્વરૂપમાં
મળી જાય છે એ આજ મને સમજાઇ ગયું..
હું અવાક બની બસ જોઈ રહ્યો એને અને
એના ચહેરા પર મારા માટેના અનન્ય ભાવને...
આજેતો હવે એ બાળક મોટું થઇ
ભણવા પણ જતું થઇ ગયું..
આ ઘટના પરથી એક વાત જરૂર કહીશ..
સાચેજ દરેક મનુષ્યમાં ભગવાનનું
સ્વરૂપ હોય છે ક્યારે અને ક્યાં
આપણને એ અનુભૂતિ મળી જાય...!!...jn

Saturday, September 6, 2014

સોગાત....


ના રહે પ્રેમ ના રહે કોઇ લાગણીઓ..
ના રહે તમારા દિલમાં અમારી કોઇ વાત...

ખૂબ ચાહ્યા છે તમને, ને હજુએ ચાહીએ છીએ..
અમે ક્યાં માગી તમારા પ્રેમની કોઇ સોગાત....jn